Ze stonden even stil voor de ingang. De gevel was discreet, geen felle verlichting. Alleen een grote donkere deur en een bel met een rode ring eromheen. Een goudkleurige plaquette verraad waar ze zijn. Fleur kneep zacht in Brams hand.

“Zeker?” vroeg ze.

Hij knikte, zijn stem iets lager dan gewoonlijk. “Als jij het bent, ben ik het ook.”

Ze hadden er lang over gepraat. Wensen, grenzen, fantasieën. En nu, op een warme zaterdagavond, stonden ze voor de deur van hun eerste parenclub. Samen. Als koppel. Als bondgenoten.

Binnen werden ze vriendelijk ontvangen. Rustige muziek, sfeervol rood licht, en mensen, gewone mensen, maar met een ander soort energie. Blikken die wat langer bleven hangen. Lichamen net iets opener. Alles voelde geladen.

Ze kregen een rondleiding. Kleedruimte, wellness, bar, speelruimtes. Geen verplichtingen, werd benadrukt. Alles op eigen tempo. En altijd samen.

Fleur had een kanten bodystocking gekozen die weinig aan de verbeelding overliet. Bram had een lederen string met een rits aan de voorkant gekozen, strak over zijn heupen. Toen ze samen de lounge binnenstapten, vielen ze meteen op.

Ze namen plaats op een fluwelen bank. Hij sloeg een arm om haar heen. Haar hand lag op zijn dij. Om hen heen bewogen mensen langzaam, fluisterend. Een vrouw werd gekust door twee mannen. Een ander stel streelde elkaar openlijk, zonder gêne.

Fleur fluisterde: “Dit is… opwindend.”

Bram keek haar aan. Haar ogen waren wijder dan normaal. Haar lippen vochtig. Ze zat te gloeien.

Ze begonnen te zoenen. Eerst zacht, aftastend, maar al snel met meer honger. Zijn handen verkenden haar lichaam, openlijk, terwijl anderen toekeken. En dat voelde juist intiemer dan ooit.

Een vrouw kwam dichterbij. Haar blik was vragend. Niet dwingend. Bram keek naar Fleur. Zij knikte.

Een hand op haar dij. Een mond op haar hals.

Fleur sloot haar ogen. Zacht kreunend.

Bram keek toe, hij raakte opgewonden, maar beheerst. Zijn hand vond haar gleuf, nat, open, wachtend.

De vrouw trok zich terug. Het was genoeg geweest. Fleur draaide zich naar Bram toe, duwde hem achterover op de bank en opende langzaam de rits van zijn string. Vervolgens ging ze bovenop hem zitten en liet hem langzaam in haar zakken. Haar adem stokte bij elke centimeter.

Er werd gekeken. Gefluisterd. Maar het maakte haar alleen maar gretiger.

Ze bewoog langzaam maar krachtig.

Bram hield haar heupen vast, zijn hoofd tegen haar borst.

Ze kwamen samen. Stil. Intens.

Na afloop leunde Fleur met haar hoofd tegen zijn schouder. Haar ademhaling langzaam normaliserend.

“Ging het te ver?” vroeg hij zacht.

Ze glimlachte. “Nee. Dit is precies waar ik op gehoopt had.”