De kamer was gevuld met zachte jazz, rode rozen in een vaas op het dressoir en kaarslicht danste over de muren. Buiten lag de stad in de vrieskou, maar binnen bij Susan en Tom brandde het vuur, letterlijk én figuurlijk.

Tom had haar een kaartje gegeven bij het ontbijt. Geen overdreven woorden, geen clichés. Alleen: “Vanavond. Trek niets aan onder je jurk. Liefs, T.”

Ze had de hele dag met vlinders in haar buik rondgelopen.

Nu stond ze in de deuropening van de slaapkamer. Rode zijden jurk, lippen in precies dezelfde tint en geen lingerie. Alleen haar huid, zacht en warm onder de stof.

Tom stond bij het bed. Donker overhemd, mouwen opgestroopt. Zijn blik gleed langzaam over haar heen.

“Jij houdt je goed aan instructies,” zei hij zacht.

Susan stapte naar hem toe, nam zijn gezicht in haar handen, kuste hem traag. “Ik hou van duidelijke opdrachten.”

Zijn vingers vonden haar heupen, haar jurk gleed als water van haar lichaam. Hij liet haar staan, helemaal naakt voor hem, en liep langzaam om haar heen. Hij hield afstand, maar zijn adem likte haar huid. Ze trilde, één aanraking had haar gebroken, en dat wist hij.

Hij leidde haar naar het bed, spreidde haar armen boven haar hoofd. Uit het nachtkastje haalde hij zijden linten. Rood, net als haar jurk. “Vertrouw je me?”

Haar ogen fonkelden. “Altijd.”

Hij bond haar polsen losjes vast aan het hoofdeinde. Zijn lippen gleden van haar hals naar haar borsten, beet in haar tepels, zoog erop alsof hij haar op wilde zuigen. Zijn hand gleed tussen haar benen, zijn tong vond haar kut. Hij likte haar hard, diep, vingerde haar ruw, net niet genoeg om haar te laten komen. En weer opnieuw. Tot ze hem smeekte dat hij haar alsjeblieft klaar moest laten komen.

“Tom… alsjeblieft.”

Hij duwde zich in haar, eerst traag, dan hard en diep. Hun lichamen plakten aan elkaar, bezweet, hijgend. Zijn lippen op de hare, zijn heupen die tegen haar aan bonkten. Elke stoot liet haar kreunen, elke beweging zei wat woorden niet konden.

Ze spande zich om hem heen terwijl haar orgasme haar overnam, schokkend en kletsnat. Hij stootte nog één keer diep, zijn zaad spoot diep in haar, zijn handen om haar heupen alsof hij haar nooit meer los zou laten. Hun zweet vermengd, hun adem één.

Na afloop maakte hij haar los, trok haar dicht tegen zich aan onder het warme dons.

Ze lagen stil, hun harten kloppend in hetzelfde ritme.

“Jij bent mijn mooiste cadeau,” fluisterde hij.

Ze glimlachte slaperig. “Dan moet je me morgen weer uitpakken.”