Het begon al eerder die dag — met een kort berichtje van Lisa:

“Vanavond doe je precies wat ik zeg. Je bent van mij.”

Freek wist wat dat betekende. Hij wist ook dat nee altijd mocht, dat Lisa hem aanvoelde zoals niemand anders. Maar haar woorden raakten altijd een snaar in hem. Dieper dan opwinding. Overgave. Vertrouwen.

Toen hij thuiskwam, lagen zijn kleren al klaar. Een zwarte lederen string, niets anders. Op het bed lag een lederen halsband met een klein metalen ringetje vooraan. Zijn hart bonsde al voor hij hem had aangeraakt.

Een briefje erbij:

“Douchen. Afdrogen. Dan op je knieën wachten. Ogen naar de grond.”

Hij gehoorzaamde. Precies zoals ze wilde.

Toen Lisa binnenkwam, klonken haar hakken op het laminaat. Haar aanwezigheid vulde de kamer. Strakke zwarte korsetjurk, netkousen, hoge hakken, haar rode lippen perfect in contrast met haar koele blik.

Ze bleef voor hem staan. Hij keek niet op, zoals geleerd.

“Goed zo,” zei ze zacht. “Ik hou van brave jongens.”

Ze liep een rondje om hem heen, streelde met haar vingertoppen over zijn schouders, langs zijn nek. Daarna klikte ze de halsband om. Niet strak — maar voelbaar.

“Jij doet niets. Ik neem vanavond wat ík wil.”

Ze leidde hem naar het bed, waar al het een en ander klaarlag: zijden boeien, een vibrator, een blinddoek, en een kleine leren paddle.

Freek voelde de adrenaline stijgen. Zijn ademhaling werd korter.

Ze bond hem vast aan de bedhoeken, zijn armen gespreid, benen licht uit elkaar. De blinddoek volgde. Hij zag niets, hoorde enkel haar ademhaling en het zachte geschuifel terwijl ze zich bewoog.

Toen begon het spel.

Eerst haar nagels over zijn buik. Zacht, dreigend. Dan de paddle — een klap op zijn dij, niet hard, maar scherp. Hij kreunde.

“Tevreden?” vroeg ze koel.

“Altijd… Meesteres.”

Ze grijnsde. Hij voelde het aan haar stilte. Toen gleed haar hand tussen zijn benen, vond zijn erectie — al die tijd al aanwezig, gespannen. Ze streelde hem, heel licht. Net niet genoeg.

Plots stopte ze. Er klonk een zachte zoem. De vibrator.

Zonder waarschuwing drukte ze hem tegen zijn perineum, langzaam omhoog glijdend langs zijn shaft. Hij kreunde, trok aan de boeien. Geen ontkomen aan.

“Je gaat niet klaarkomen,” fluisterde ze. “Niet zonder toestemming.”

Ze bracht hem dicht. Heel dicht. Liet dan alles stoppen.

Een pauze. Zijn lichaam brandde.

Ze herhaalde het. Opbouwen, ophitsen, stoppen. Keer op keer.

Tot hij begon te smeken.

“Alsjeblieft… ik… ik hou het niet meer.”

Ze ging bij hem zitten, haar lippen dicht bij zijn oor. “Je hebt het goed gedaan. Je mag.”

En terwijl ze opnieuw de trillingen toevoegde én haar hand stevig om hem sloot, kwam hij — luid, trillend, alsof alles in hem losgelaten werd. Zijn lichaam schokte, zijn adem stokte.

Ze streelde hem daarna kalm. Nam de blinddoek af. Kuste zijn voorhoofd. Maakte hem los en trok hem dicht tegen zich aan.

“Ik hou van je als je je geeft,” fluisterde ze.